Ronduit.
Functie: | Defensie |
Ouderdom: | Vroegmoderne Tijd (1500-1800) |
Een redoute is een eenvoudig, rechthoekig, gesloten veldwerk met aarden wal, al of niet van een natte gracht voorzien.
De meest eenvoudige vorm van een redoute is een aarden wal, die bij een aanval als verschansing diende. Er zijn ook stenen redoutes bekend, deze hadden vaak een meer permanent karakter. Het bouwen van redoutes werd populair in de zeventiende eeuw en liep door tot de negentiende eeuw. Toen veranderde de manier van oorlog voeren dusdanig, dat redoutes overbodig werden. Het woord redoute gaat via het Italiaanse ridotta terug op het Latijnse reducta, dat afgelegen, diep inspringend betekent. In Nederland is dit wel verbasterd tot ronduit of ronduite. Dit komt nog terug in enkele plaatsnamen zoals het Overijsselsche Ronduite, het Zeeuws-Vlaamse Ronduit.
Er zijn vroeger meerdere redoutes in Nederland geweest. Vaak als onderdeel van een linie. Een nu nog goed zichtbare redoute is het Fort Ronduit, onderdeel van de vesting van Naarden (Noord-Holland)