Functie: | Landbouw |
Ouderdom: | Volle en Late Middeleeuwen (1000-1500) |
Een krocht is een van origine natuurlijk duindal dat vroeger is gebruikt als akker.
De jonge duinen - die pas vanaf de Late Middeleeuwen zijn gevormd - konden agrarisch nauwelijks worden gebruikt. Het benodigde grondwater lag te diep, terwijl de zandlagen voor de meeste agrarische activiteiten te onvruchtbaar zijn. Lage, dus dicht bij het grondwater gelegen plekken in de duinen waren voor de dorpen in dit gebied belangrijk als plek voor het verbouwen van groenten (of aardappels). Deze vochtige duinvalleien werden ontgonnen en in cultuur gebracht. Een zeer grote was bijvoorbeeld de Breesaap, op de plaats waar tegenwoordig het complex van de Hoogovens gelegen is. In de duinen komen ook kleinere, individuele ontginningen voor, die vooral als aardappelakkertjes werden ingericht. De duinlandjes werden vruchtbaar gemaakt met dierlijke mest, maar er werd ook gebruik gemaakt van zeewier en visafval. Daarnaast werd de uitgeputte bovenlaag van de grond regelmatig ter zijde gespit. Hierdoor ontstond een aarden walletje rond de akkertjes. Deze complexen kennen we onder de naam zeedorpenlandschap, zie bij duin. De term krocht komen we ook tegen in de betekenis van koebocht.
Het is een vooral in Noord-Holland en Texel voorkomend element. Een andere benaming is die van kroft of croft. Een mooi bewaard gebleven voorbeeld is de krocht van Wijk aan Zee.