Functie: | Wonen |
Ouderdom: | Volle en Late Middeleeuwen (1000-1500) |
Een meent is een onverdeeld gezamenlijk bezit van een bepaald gebied.
Er zijn verschillende benamingen mogelijk: (gemene) weide, gemeent, heirnis, veld, aard, vroende, meent, marke.
De meent was vaak een vrij onvruchtbaar stuk land, meestal woeste gronden. Een groep gebruiksgerechtigden konden over deze gronden vrijelijk beschikken. Zij hadden dan het recht er hun vee te laten grazen, turf te steken, hout te verzamelen en dergelijke. Uiteindelijk zijn deze gronden verdeeld onder de gebruikers. Met name de negentiende-eeuwse marke-wetten zorgde voor een grootschalige verdeling. Hierdoor is het meent-principe in onbruik geraakt.
Meenten komen vooral voor op de zandgronden, daar waar vroeger de woeste gronden waren. Voorbeelden zijn de Hilversumse meent, de Rottige Meente en de Blaricummermeent.