Dwaaltuin, Labyrint.
Functie: | Recreatie & toerisme |
Ouderdom: | Volle en Late Middeleeuwen (1000-1500) |
Een doolhof is een vermakelijkheid, die bestaat uit een met beplanting omzoomd pad, dat via een ingewikkeld stelsel van gangen en kamers van buiten naar het centrum leidt, met verwarringbrengende elementen als doodlopende paden.
Doolhoven werden op buitenplaatsen aangelegd, met taxus, haagbeuk, hulst en liguster. Zij dateren vooral uit de Barokperiode. Een variant van de doolhof is het labyrint. Hierbij voert één pad van buiten naar het centrum, zonder misleidende vertakkingen (het labyrint is afkomstig van het mythologische verhaal van de Minotaurus, die op Kreta gevangen gehouden werd in een dergelijk complex). De Middeleeuwse kloosterlabyrinten bestonden uit lage heggetjes van hysop, tijm en lavendel. Veel doolhoven zijn verdwenen omdat de formele tuinen werden omgevormd tot tuinen in engelse landschapsstijl. De hoge onderhoudskosten waren ook een oorzaak voor de achteruitgang.
Doolhoven worden ook dwaaltuinen genoemd.